Integracja sensoryczna (SI)
Na czym polega?
Integracja sensoryczna jest terapeutyczną i profilaktyczną metodą pracy z dziećmi. Jej autorką była dr Jean Ayres, psycholog i terapeuta zajęciowy. Teoria SI bazuje na wczesnych etapach rozwoju neurofizjologicznego dziecka, gdy zaczynają się kształtować układy zmysłów. Prawidłowy rozwój zmysłów, zarówno organów zmysłów jak i percepcji sensorycznej, stanowi niezbędny warunek dobrego samopoczucia dziecka, zachowania i uczenia się bez zaburzeń i dysfunkcji.
Podczas zajęć SI dziecko pod okiem terapeuty, a często przy jego wsparciu, wykonuje różnorodne ćwiczenia, angażujące całe ciało oraz układy zmysłów (równowagi, propriocepcji-czucia własnego ciała, dotyku, wzroku, słuchu, węchu, smaku).
Zajęcia odbywają się w sali przeznaczonej do terapii SI. Podczas terapii wykorzystywane są sprzęty i pomoce, wspierające rozwój ruchowy dziecka oraz usprawniające jego funkcjonowanie w różnych sferach.
Dla kogo przeznaczone są zajęcia?
Integracja sensoryczna jest przeznaczona dla dzieci:
- doświadczających trudności w uczeniu się (kłopoty z zapamiętywaniem, czytaniem, pisaniem, ortografią);
- mających problemy ruchowe (słaba koordynacja ruchowa, opóźniony rozwój ruchowy, trudności z utrzymywaniem równowagi);
- nie lubiących się uczyć (rodzice mają wrażenie, że dziecko jest "leniwe", o wszystkim zapomina, ma niską motywację i samoocenę);
- nadmiernie ruchliwych, mających kłopoty z koncentracją uwagi;
- cierpiących na nadpobudliwość psychoruchową, ADHD;
- zbyt spokojnych, powoli wykonujących codzienne czynności;
- nadwrażliwych lub zbyt mało wrażliwych na bodźce - wzrokowe, słuchowe, dotykowe;
- nadwrażliwych na ruch (negatywna reakcja na ruch, choroba lokomocyjna);
- doświadczających trudności w mówieniu (niewyraźna mowa, opóźnienia rozwoju mowy).
